Abhiyum Naanum (2008) - Trisha, Prakash Raj

Banner: Duet Movies, MoserbaerCast: Trisha, Aishwarya, Prakash RajDirection:

RadhamohanProduction: Prakash RajMusic: Vidhyasagar

Track List
Azhagiya Azhagiya - S.P. Balasubramaniam
Chinnamma Kalyanam - Kailash Kher
Moongil Vittu - Madhu Balakrishnan
Ore Oru Oorile - Kailash Kher
Pachai Katre - Sadhana Sargam
Sher Punjabi - Rehan Khan
Vaa Vaa Yen - Madhu Balakrishnan
Ore Oru Oorile - Instrumental
Vaa Vaa Yen - Instrumental
Pachai Kaatre - Instrumental
Azhagiya Azhagiya - Instrumental

Megaupload Link
http://www.megaupload.com/?d=EYPBBJJ7

Rapidshare Link
http://rapidshare.com/files/149051342/Abhiyum_Naanum_Tamilterminal.Net.rar.html

Poor Rich.....

Download KUSELAN songs

Hi friends download KUSELAN songs of RAJNI KANTH. The clarity of the songs are good. I hope you will download and enjoy the songs.
*ing: RAJNI KANTH, NAYANATARA
Subscribe in this blog to get latest updates.
Please read the disclaimer before downloading

CHAARAI

CINEMA CINEMA

OM ZAARARE

PERINBA

SOLLAMMA<

Praying the Mother Godess!

எண்ணிய முடிதல் வேண்டும்
நல்லவே என்னல் வேண்டும்
திண்ணிய நெஞ்சம் வேண்டும்
தெளிந்த நல்லிரவு வேண்டும்

பண்ணிய பாவமெல்லாம்
பரிதிமுன் பண்ணியபோல
நண்ணிய நின்முன் இங்கு
நசிந்திட வேண்டும் அன்னையே

Should all my wishes be fulfilled
Should I wish only that is good!
Should I possess a heart that is strong
So should I acquire a knowledge devoid of doubts

All my sins
like the mist before the sun
In your graceful presence here
டிசப்per should all they be! O! Mother!

போர் போதும் தோழா

I've heard this song which i downloaded from somewhere. Sung by dippu against war... Wonderful lyrics and composition couldn't help but writing lyrics... and it goes like this...

பூ வாசல் திறந்தால் வாசம் மயக்கும் வாழ்கை இனிக்கும்,

போர் வாசல் திறந்தால் வாழ்கை எரிக்கும் ஜீவன் மரிக்கும்

இதயமெல்லாம் இணைந்திடும் நாளெல்லாம்

எழும் பகைமை வீழாதோ ??

அதிசயமாய் அகிலமும் மாறியே

அமைதியிலே வாழாதோ ??

ஓ மனித இனமே , மடியும் இனமே ,

மயக்கம் தெளிவாய் !!

போர், உலகில் வெறியும் எரியும் வரையில்,

தினமும் எரிவாய்.

ஒரு ஜீவன் உயிர் வாழ நீ பாதை காட்டினாய் - முழு

உலகம் உயிர் வாழ வகை செய்தோங்கியே..

இது உனக்கு இது எனக்கு என பிரிக்கும் உலகம்

ஒன்றானால் நன்றாகும் நம் துன்பம் நீக்கிடும்

ஒரு நாட்டை ஒரு நாடு களவாடும் பிழை தான்

இதனாலே மண்மேலே எழும் கண்ணீர் அலை தான்

எது புனிதம் எது புனிதம் என தேடும் மானிடா

இவ்வுலகில் மனிதரைப்போல் ஒரு புனிதம் ஏதடா

இணையங்களால் இணைந்திடும் மாநிடா

இதயங்களால் இனைவாயோ

எரிந்திடுதே அனுதினம் உலகமே

அன்பினில் நீ நனைவாயா

போர் போதும் தோழா

மனிதம் வாழ வைப்போம்

ஓர் தாயின் மக்கள்

ஒன்று சேர்ந்து நிற்போம்...

ஒன்றாவோம் ...

THE GODMAN IN THE CROWD - A Short Story...

This is a short story written in Tamil ( South-Indian Language by someone). I decided to post it on the net in the context of how people become devotees easily. With so much noise about Sai Baba on the net, I guess this story will give the glimpse of our society which seeks Godmen and finds them everywhere. There's no place like India where you can become a holy man overnight, if you play your cards right. I have written this story in a completely plagiarized version since it's entirely from my memory. I read this short story long ago. So do not expect a perfect presentation from me. It is not a line to line translation either.

THE GODMAN IN THE CROWD (Original story in tamil by someone)

The afternoon sun scorched his back as he turned around from his sleep. Saliva oozed out of his mouth and dripped on the floor. He just lifted his head and looked around himself. His thigh itched. He reached out and scratched until he was perfectly satisfied. The thin dog on the street watched his movements at a safe distance. No one seemed to take notice of him. Radio blared from a nearby shop. Bicycles whirred past on the dirt road. Somebody was unloading goods from a cart into a grocery shop. It was, in all, a quiet afternoon. He sat up. His eyes were reddish. He didn't seem
particularly interested in anything.

No one knew who he was and where he came from. No one cared either. Everyone treated him like one of the garbage piles lying on the street. They didn't bother to even look at him when he competed with street dogs to eat from food stuff thrown on the street. He seemed calm. He looked like a worriless man. If he smiled at anyone, no one even looked in his direction. He also didn't care what others thought of him or how others treated him. The village women realized his ogling eyes when they bathed in the nearby pond, green with years of stagnant water. He sometimes went there to drink water. He loved exposing his interior to any woman who went by and would smile at the sight of them cursing him. He didn't care if his clothes were on him or not while he slept.

There were no fixed routines in his daily life. If he was hungry, he'd seek food. If he felt itchy, he'd scratch himself. His main passion was collecting left over beedis (tobacco) on the street. He'd go to the shop and try to light the beedi in the lamp that hangs on the wall, when the shop owner didn't pay attention to him. Otherwise, the shop owner would drive him out with the same aversion that he showed on the street dogs. He'd beg sometimes. People didn't even know if he could talk. He was living at this place for a long time.

It was one of those afternoons when he felt something around him. He opened his eyes slightly and looked up. There he was standing with all humbleness. He was looking directly at him. It was irritating to be watched at close quarters like that.

"What are you looking at?"

"Swami," said the new fellow, "I work at that temple over there. For years I have been searching for the truth of life. I have seen you many times here. Last night you came to me in my dream and offered your darshan. You commanded me to be here today. So here I am at your service"

"What?" he thought to himself. Who is this guy? The truth of life? I came in his dream? What for?

"How did I look in your dream?"

"Swami, there are no words to describe it. I know you are testing me. I was overwhelmed by the aura of holiness around you. I can still see that now. Please, accept this poor soul as your disciple. I know that you'll guide me. In fact, your image has been coming often in my mind for several years. Only when I saw you here sometime ago it began to make sense. I know that you have renounced everything and living a life that no one around will notice of. But a true bhakta knows his master"

"Oh, my God," he thought, as he scratched his back. "Really, if I am your master, you will do anything that I command, right?"

"Absolutely my master! anything you command is a hidden lesson for me. It is my job to intrepret it"

"Good" he said and pondered for a while. "Can you get me a single tea?"

The man ran immediately. In minutes he was back with a cup of tea. He handed it carefully with all devoutness to his master.

He couldn't believe what was going on now. His hands trembled as he picked up the tea from this disciple's hands. "Am I really a saint?" he thought as he sipped the fresh tea. His heart filled with joy as he had a really genuine tea in years. He looked at this man. As soon as he looked at him, the disciple lowered his eyes to the ground. He didn't look up.

"Why are you looking for the truth?" he asked.

The disciple was taken aback by this sudden question. "Well, there is this drive in me which screams in my ears all the time to go in that direction. I know that I can't get there without any guidance. I knew long ago that God will give me a guru someday. Today is the greatest day in my life. I am definitely blessed to find you. Your aura drew me to this town. I began to work here in this temple. And your aura told me `you idiot, don't you
realize I am so close to you?'. How stupid of me it is not to realize your presence for so long?"

"Hmm.." he mumbled. He didn't say a word after that. He looked up at his new disciple again. He was bald and fat. He must have been in his early forties. He had a bright vibhuti strip on his forehead. He wore ear rings. He looked clean. "I command you now to sell off your rings. How much are they?"

"They are worth about a hundred rupees swami"

"Sell them and bring the money to me. And on the way, get me a masala dosa, four idlis and the hot chutney from College Cafe (pronounced cafay)"

The disciple didn't say a word. He ran immediately. "Well" thought our man. "What have I got for myself! Someone who wants to serve me for no cost. Why should I worry if I gave him a darshan in his dream? As long he brings me what I want, it's alright. Let us run the show as long as it lasts". He got up and slowly walked towards the pond.

When he returned, the disciple was back. He had brought everything he asked for. He gave all the money humbly to his new guru.

"I am impressed" said the guru. "You will reach the truth a lot faster than you think. If anyone shows perfect submission to his teacher, he reaches enlightenment quickly"

The disciple faithfully nodded his head and put his hands as though he is worshipping him. The guru relished everything in a few minutes. He was perfectly satisfied. "AhA" said the disciple, as the guru burped in satisfaction. Then without even be asked, he reached down and began to massage the guru. For a moment the guru was taken aback by shock. But he didn't want to show it. So far, he has only the memories of being driven away by any human being. It felt good as the disciple massaged him. People on the street began to see this strange incident. They were getting more and more puzzled at the sight of this. The guru wanted to impress his disciple more.

"You see this world around you?"

"Yes master"

"Nothing is permanent. Everyone will go one day"

"Chchch.. How true?"

"That is the first realization" his voice trembled as he said that. Though he was enjoying all this, there was a guilty feeling building in him. He was forming a lump at his throat. The perfect devotion of this disciple seemed to make him a lot more uncomfortable. Something in his ears told him that he doesn't deserve all these. Suddenly there was a feeling of sitting on a bed of nails.

"Did you say something sir?" asked the disciple obediently.

"Me, no. Nothing at all" His face began to perspire. "Well, go to the temple today and stay there. Come tomorrow"

"Immediately sir". He left without a word. The guru felt alright, now that this character was away from him. What's going on? The shop keeper seemed to notice all this. Suddenly there was this feeling of being watched by everyone. Until now, he had got used to being ignored by all. He had grown comfortable in that feeling.

He didn't move at all from there and fell asleep. In the morning, he was woken up by someone sweeping the floor. He looked up and saw this disciple cleaning the place. Soon he brought a bucket full of water and sprinkled it on the ground. The guru didn't understand all this. The disciple ran after seeing his guru wake up. Soon he was with some food and milk. "Take this swami, this is from the temple"

He watched his guru eat calmly with all devotion. "I have a question in my mind, swami? I know you are the only one who can answer that"

"Oh my God" thought the guru. - What have I got myself into? He has questions now. I should have known before itself.
"Well, what is your question?"

"Swami, why are souls transmigrating from one birth to another?"

Transmigrating? From one birth to another? What do I say now? I was minding my own business. Why did this guy have to come from nowhere? - He looked at himself. For a moment he forgot about this question. His shabby clothes looked out of place here, after the disciple cleaned out everything. I need new clothes.

"New clothes" mumbled the guru

"Sir?"

"Nothing. I said new clothes" - What I am supposed to tell this guy now?

"AhA? What a wonderful and precise answer?" admired the disciple

The guru was baffled by this reaction - Have I said anything stupid? What I did I say?

"I got the meaning swami. The soul sheds bodies as though one would shed his old clothes. AhA! I am with a paramatma (great soul)"

Really? How come I don't realize that I am a paramatma? - He wondered. - I wanted to tell him that I need new clothes. But should I tell him now? No, not after what he has understood - The guru became quite nervous now. What more is he going to interpret. He needed a tea badly. "Can you get me another tea?"

The disciple ran and was back with a cup of tea. "Go get me a good beedi and match box". There was no reaction. The disciple brought a bunch of beedis and a match box - Man, I am the luckiest man in this world - he thought - I have an absolute idiot at my disposal.

"Did you say idiot, maharaj?" asked the disciple.

Did I say idiot? I didn't even notice it. I must be careful from now on - he warned himself again.

"No, I didn't say anything like that"

"Of course, I am an idiot swami" said the disciple. "I am doing my best to learn from every word you utter. When you said idiot, you obviously meant that I have wasted all my life for mundane matters"

Is that so? I really didn't mean any of it - he said within himself. Should I ask him to leave me? I am perfectly happy with the food I get on the street. May be I should tell him that he is fooling himself. How can I stop this? I am getting uncomfortable slowly.

"Are you feeling uncomfortable swamiji?" enquired the disciple. "Ofcourse, you are uncomfortable. How stupid of me it is not to have noticed it? I'll make you comfortable soon. Please offer your golden feet to me. Let me massage them"

"No, go away. I don't need you now"

"Please, swamiji. Allow this humble being at your feet. I have been longing all my life to be your slave. God has sent me to you to be at your service"

The guru sighed. He didn't say anything. Time went on. The disciple came everyday and began to clean up the place, massage his guru, grasp and interpret all pearls of wisdom that accidentally came out of his guru's mouth. A Shakti photograph was placed there soon by the disciple. The guru now had new clothes on. He was cleaned and bathed everyday by his devotee. Vibhuti appeared on his forehead soon. The disciple believed strongly that his guru meditated, when he actually slept. Though he hated sleeping in a seated position, he didn't want the disciple to mistake him. Soon he realized that
he was beginning to rely on his disciple for everything. He couldn't do without him.

Days went on. The guru, though extremely uncomfortable with all these, began to entertain this as long as it all lasted. One day, the disciple brought an old man who too looked at him all obedience. Another disciple? They both competed with each other to serve him. They interpreted anything that he blurted now. They followed him wherever he went. The street began to notice all these changes. People who drove him away began to sense guilt in their hearts. The shop keeper was the worst affected by it all. He began to repent in his heart that he never realized that he was indeed in the vicinity of a great sadhu (saint) who disguised himself like a mendicant. How was he going to pay for all the illtreatment he had meted out to him? He began to hear people talk about this saint. One of the customers said that he sensed long ago that this man was not an ordinary man. There was something special about him.

Soon people began to arrive at this "holy place". There were even rumors floating around that if his eyes fell on them around sunset time, their troubles vanished. "Chaya baba" as he was now called, became famous around the place. People admired his simplicity and his ability maintain holiness. People began to offer tea and beedis now, since the baba liked them. His disciples strictly controlled everything around him with utmost devotion. They put all their faith in him. A Hundi was placed in front of his "residence". Chaya Baba now began to get really nervous. He was not enjoying any of this.
He wanted to fall at his disciple's feet and confess to him that he was no holy man. But he was being overwhelmed by the crowd that began to throng at his place. Donations were now being collected in the local bus stand to build a temple and ashram there.

One morning the disciple found the swami missing. They looked for him all around the town. He was gone. His beedis were gone too. The disciple began to scream and cry. There was a silence at that place as the news spread.

"Swamiji,what sin did we commit?" cried his devotees. "Why did you leave these poor souls?"

But the guru never came back. They have a Shakti temple now at that place. People still go there to offer their prayers and tell their grivances. The disciples live there, guarding the premises with all faith and obedience. Chaya Baba's blessings are always believed to be there. They are saying that he left this world as his time had come. It seems no one sees the bodies of such sadhus when their souls leave their bodies. They just vanish into thin air. But everyone still believes that the swami blesses them if they pray to him. They still offer beedis there and a cup of tea is placed as an offering every morning.

ஏழரைப்பக்க நாளேடு!

2007 முடிந்த நேரத்தில் அரசியல் போர்மேகங்கள் சூழ்ந்து தமிழக மக்களுக்கு ஏழரையை கூட்டிக் கொண்டிருக்கிறது. இந்த ஆண்டு என்ன வேண்டுமானாலும் நடக்கலாம் என்பதால் எது நடந்தாலும் அதை தாங்கிக் கொள்ள கூடிய மனப்பக்குவத்தை எல்லாம் வல்ல மகரநெடுங்குழைகாதன் தமிழர்களுக்கு அளிக்க வேணுமாய் பிரார்த்திக்கிறோம். எது நடக்கப்போகிறதோ அது நல்லதுக்கு அல்ல என்ற அடிப்படையில் நாளைய செய்திகளை இன்றே வழங்கும் புதிய பத்திரிகையான ஏழைரைபக்க நாளேடை உங்கள் முன் சமர்ப்பிக்கிறோம்.

ஏழரைபக்க நாளேடு!

கும்மியடித்தாலும் சரி, கும்மாளம் போட்டாலும் சரி.. உங்கள் டவுசர் நிச்சயம் கிழிக்கப்படும்!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

சிறுபான்மையினரின் காவலர் நரேந்திரமோடி!! - கருணாநிதி புகழாரம்!!

சிறுபான்மை மக்களை காக்கக்கூடிய காவலராக, காயிதேமில்லத்தின் மறு உருவமாக நரேந்திர மோடியை காணுகிறேன் என்றார் தமிழக முதல்வர் கருணாநிதி. நேற்று மாலை நரேந்திரமோடி அண்ணா அறிவாலயத்தில் தமிழக முதல்வரை மரியாதைநிமித்தம் சந்தித்தபின் இவ்வாறாக பத்திரிகையாளர்களுக்கு பேட்டியளித்தார்.

மேலும் வரக்கூடிய பாராளுமன்றத் தேர்தலில் அந்நியசக்திகளின் ஊடுருவலை முறியடித்து பாரதத்தை காக்கும் கட்சியோடு திமுக கூட்டணி வைக்குமா என்பதை திமுகவின் பொதுக்குழு கூடி முடிவு செய்யும் என்றும் தெரிவித்தார். பேட்டியின் போது அமைச்சர் ஆற்காடு வீராஸ்வாமி, அமைச்சர் மு.க.ஸ்டாலின், பேராயர் எஸ்றா சற்குணம், திமுகவின் கீழக்கரை கிளை தலைவர் ஜலாலுதீன், பாஜக பொதுச்செயலாளர் இல.கணேசன், திருநாவுக்கரசர் ஆகியோரும் உடனிருந்தனர். காஞ்சி சங்கரமடத்திலிருந்து காமாட்சியம்மன் கோயில் பிரசாதம் கருணாநிதிக்கு பிரத்யேகமாக பூஜை செய்து அனுப்பப்பட்டிருந்தது.

30வது அணி! ஜெ. அதிரடி!!

போயஸ் கார்டனில் அதிமுக பொதுச்செயலாளர் ஜெயலலிதாவை நேற்று மாலை கம்யூனிஸ்டு (மார்க்ஸிஸ்டு) பொலிட்பீரோ தலைவர் பிரகாஷ் கரத், கம்யூனிஸ்டு (வலது) தலைவர் ராஜா ஆகியோர் சந்தித்ததை அடுத்து தேசிய அளவிலான அரசியலில் சுனாமி அடிக்கத் தொடங்கியிருக்கிறது. இச்சந்திப்பைத் தொடர்ந்து பத்திரிகையாளர்களுக்கு ஜெ. பேட்டியளித்தார். கம்யூனிஸ்டு தலைவர்கள் பத்திரிகையாளர்களை சந்திப்பதை தவிர்க்கும் பொருட்டாக கார்டனின் பின்வாசல் வழியாக வெளியேறி சுவர் ஏறி குதித்து தப்பினார்கள். ஜெ. அளித்த பேட்டி பின்வருமாறு :

”சென்ற ஆண்டு சந்திரபாபு நாயுடு, முலாயம் போன்ற மண்குதிரைகளை நம்பி ஆற்றில் இறங்கி மூன்றாவது அணி அமைத்து மூளியாகிப் போனேன். இம்முறை அவ்வாறாக இல்லாமல் அதிமுகவில் இருந்து ஒருவரை பிரதமராக ஏற்றுக் கொள்ளக்கூடிய கூட்டணியை அமைக்க முடிவு செய்திருக்கிறேன். இடையில் கண்ட கபோதிகளும் ஒவ்வொரு அணி உருவாக்கி இருக்கிறபடியால் எங்களது அணி 30வது அணியாக ஆகிவிட்டது. இது 30வது அணியாக இருந்தாலும் முதல் அணி (செங்கோட்டையன், ஓபிஎஸ் விசிலடித்து கைத்தட்டுகிறார்கள்) 300க்கும் மேற்பட்ட இடங்களை பிடித்து செங்கோட்டையில் அதிமுகவின் கொடியை ஏற்றுவோம். அயல்நாட்டு அண்டோமேனியா, நரமாமிச நரேந்திரமோடி, கயவன் கருணாநிதி கும்பலை நாட்டை விட்டே துரத்துவோம்” என்றார்.

“புத்ததேவ் பட்டாச்சார்யா புதியதாக வலம் வரும் லெக்சஸ் சொகுசு கார் அம்மா வாங்கிக் கொடுத்தது அல்ல” என்று அதிமுக தலைமை நிலையச் செயலாளர் செங்கோட்டையன் அப்போது பத்திரிகையாளர்களிடம் ரகசியமாக கிசுகிசுத்தார்.

மாமனிதர் கருணாநிதி! - சோ தலையங்கம்

கருணாநிதி ஒரு மாமனிதர். அவர் நாட்டுக்கு வழிகாட்டுவார் என்று சமீபத்தில் 1976லேயே நான் எழுதியிருக்கிறேன் என்று சோ தனது துக்ளக் தலையங்கத்தில் எழுதியிருக்கிறார். இதுகுறித்து அவர் மேலும் எழுதியிருப்பதாவது :

இன்றைய நிலையில் தேசிய அரசியலை தீர்மானிக்கும் சக்தியாக மாமனிதர் கருணாநிதி விளங்குகிறார். இவர் இதுபோல நாட்டுக்கே வழிகாட்டுவார் என்று சமீபத்தில் 1976ல் மிசா சட்டம் பத்திரிகைகளின் கழுத்தை நெரித்துக் கொண்டிருந்தபோதே நான் எழுதியிருக்கிறேன். 1976 செப்டம்பர் 23 துக்ளக் இதழில் வெளிவந்த கேள்வி-பதில் :

கேள்வி : எதிர்காலத்தில் கருணாநிதி என்ன ஆவார்? - நரசிம்மன் ராகவன் அய்யங்கார், சென்னை-61

சோ பதில் : எதிர்காலத்தில் அவர் என்னவாக வேண்டுமானாலும் ஆகலாம். எம்.ஜி.ஆர் ஆட்சிக்கு வந்து கருணாநிதி ஜெயில் கைதியாகவும் ஆகலாம். இல்லையென்றால் ஏதோ ஒரு அதிசயம் நடந்து அவர் நாட்டுக்கே வழிகாட்டவும் காட்டலாம். என்ன ஆனாலும் அது அவரது குடும்பத்துக்கு நல்லது. நாட்டுக்கு நல்லதா என்பதை உங்கள் யூகத்துக்கே விட்டு விடுகிறேன்.

76ல் நான் எழுதியது 2008க்கும் பொருந்துகிறது அல்லவா? கருணாநிதி, சுப்பிரமணியசாமி, இல.கணேசன் போன்றவர்கள் கூட்டணி அமைத்து தமிழகத்தில் நாற்பது சீட்டுகளையும் வென்று மத்தியில் நரேந்திரமோடியை ஆட்சிக்கு வரவைப்பார்கள் என்று எதிர்பார்க்கிறேன். இது நடந்தால் நாட்டுக்கு நல்லது.

கனவால் அமைந்த கூட்டணி! - நமது சிறப்பு நிருபர் பரபரப்புத் தகவல்!

திமுக-பாஜக கூட்டணி அடுத்த பாராளுமன்றத் தேர்தலுக்கு அமைவது உறுதியாகிவிட்ட நிலையில் இந்த கூட்டணியை அமைத்தவர் அமரர் அண்ணா என்ற புதுத்தகவல் வெளியாகியிருக்கிறது. அத்வானியை சந்திக்க நேற்று மாலை தமிழக முதல்வர் கருணாநிதி சென்றபோது இத்தகவலை துரைமுருகன் தெரிவித்தார்.

கருணாநிதி கனவில் தோன்றிய பேரறிஞர் அண்ணா ‘சுவர் இருந்தால் தான் சித்திரம் வரையமுடியும் தம்பி. என் நண்பர் வாஜ்பாய் வீற்றிருக்கும் பாஜக எனும் சுவரில் ஆட்சி என்னும் சித்திரத்தை வரை' என்று சொன்னாராம். அதே இரவில் வாஜ்பாய் கனவிலும் தோன்றிய அண்ணா ‘என் தம்பியை அரவணைத்து ஆட்சியமைத்து நாட்டை மோடி மூலமாக காப்பாற்றுங்கள் தோழர்' என்றும் சொன்னாராம்.

இத்தகவலை கேள்விப்பட்டதிலிருந்து தமிழகமெங்கும் இருக்கும் திமுக உடன்பிறப்புகள் உடல்சிலிர்த்துப் போயிருக்கிறார்கள்.

தேமுதிகவால் புரட்சி ஏற்படும்! - விஜயகாந்த் சூசகத் தகவல்!

விஜயகாந்தின் பண்ணைவீட்டில் இருந்த மாட்டுக்கொட்டகையை வாய்க்கால் அமைப்பதற்காக மாவட்ட நிர்வாகம் இடித்துவிட்டது. அதைக் கண்டித்து மதுரை மாட்டுத் தாவணியில் நடந்த பொதுக்கூட்டத்தில் விஜயகாந்த் பேசியதாவது :

“நாட்டுக்கு சுதந்திரம் வாங்கி தந்த கட்சி காங்கிரஸ் கட்சி. நல்லவர் மூப்பனார் அந்த கட்சியில் இருந்தார் என்ற ஒரே காரணத்துக்காக கருணாநிதி காங்கிரஸ் கட்சியையும், காங்கிரஸ் தலைவர் அன்னை சோனியாவையும் அவமானப்படுத்துகிறார். என் தந்தை பாரம்பரிய காங்கிரஸ்காரர் என்பதால் இன்று என் வீட்டில் இருந்த மாட்டுக் கொட்டகையை ஆள்வைத்து மு.க.ஸ்டாலின் இடித்திருக்கிறார். இதற்கெல்லாம் கருணாநிதி பதில் சொல்லவேண்டிய காலம் வரும்.

என்னைப் பார்த்து முலாயம்சிங் யாதவ் பயப்படுகிறார், சந்திரபாபு நாயுடு பயப்படுகிறார். ஜார்ஜ் புஷ் பயப்படுகிறார். பிடல்காஸ்ட்ரோ பயப்படுகிறார்” இவ்வாறாக விஜயகாந்த் பேசினார்.

‘காங்கிரஸோடு கூட்டணி சேர்ந்தாலும் சேர்வோம்' என்று பண்ரூட்டி ராமச்சந்திரன் செல்போனில் யாருடனோ பேசிக்கொண்டிருந்தபோது பேசியது நமது நிருபரின் காதில் விழுந்தது.

பாமக நிலை பரிதாபம்!

திமுக, அதிமுக கூட்டணிகள் உறுதியாகிவிட்ட நிலையில் இரு கூட்டணிகளுமே பாமகவை கழட்டிவிடும் முடிவில் இருக்கின்றன. இருந்தாலும் கிடைக்கிற கேப்பில் கடாவெட்டும் நோக்கத்தில் கோபாலபுரம் பக்கமாக காலையில் வாக்கிங்கும், மாலையில் போயஸ் கார்டன் வாசலில் அங்கப்பிரதட்சணமும் செய்துவருகிறார் டாக்டர் ராமதாஸ். டெல்லிக்கு சென்றபோது சோனியா வீட்டு வாட்ச்மேன் தனக்கு சல்யூட் வைக்கவில்லையென்று அவசர அவசரமாக மத்திய அரசை எதிர்த்து டாக்டர் ராமதாஸ் சென்றமாதம் அறிக்கை விட்டிருந்ததால் காங்கிரஸ் வட்டாரமும் பாமக மீது கோபமாக இருக்கிறது. இந்நிலையில் திருமாவளவனும் திமுகவோடே ஒட்டிக் கொண்டிருக்கிறார் என்பதால் தனித்து நின்றால் ஒரு தொகுதியிலாவது டெபாசிட் வாங்கமுடியுமா என்று ஜி.கே.மணியுடன் விவாதித்து வருகிறார் டாக்டர் ராமதாஸ்.

சமூகநீதி காத்த வீராங்கனை - வீரமணி பரவசம்

பெரியார் திடலில் முந்தாநாள் நடந்த சமூக இழிவுநிலை மாற்றம், மூடநம்பிக்கை ஒழிப்பு மற்றும் புரட்சிகர விழிப்புணர்ச்சி மாநாட்டில் இறுதியுரையாற்றிய வீரமணி ஜெயலலிதா தான் சமூகநீதி காத்த வீராங்கனை. தந்தை பெரியார் சிந்தனைகளை முன்னெடுத்துச் செல்லும் ஒரே திராவிடத் தலைவர் அவர் தான். தந்தை பெரியார் பெயரை கெடுக்கவே தன்னை பெரியாரின் சீடர் என்று கருணாநிதி ஒப்பாரி வைக்கிறார் என்று காட்டமாகப் பேசினார். முன்னதாக மதிமுக பொதுச்செயலாளர் வைகோ, நடிகர் சத்யராஜ், இயக்குனர் சீமான் ஆகியோர் ஆவேசமாகப் பேசினர்.

எங்கே போகும் இந்தப் பாதை - வைகோ ஒப்பாரி

நேற்று வேளச்சேரியில் நடந்த எழுச்சிநாள் பொதுக்கூட்டத்தில் ‘என்னை கைது செய்துபார்' என்று கருணாநிதிக்கு சவால் விட்டார் மதிமுக பொதுச்செயலாளர் வைகோ. ஆவேசமாக மூன்றரை மணிநேரம் பேசிய வைகோ சுயபச்சாதாப கழிவிரக்கத்தின் உச்சியில் சேது படத்தில் இடம்பெற்ற “எங்கே செல்லும் இந்தப் பாதை” பாடலை உருக்கமாகப் பாடினார். கூட்டத்தில் இருந்தவர்கள் சோகமாக கண்ணீர் சிந்த, தொண்டர்களை உற்சாகப்படுத்த அந்தப் பாடலுக்கு சம்பந்தமேயில்லாமல் குத்தாட்டம் போட்டார் நாஞ்சில் சம்பத். நிகழ்ச்சிக்கு தலைமை வகித்த வேளச்சேரி மணிமாறன் குட்டிக்கரணம் போட்டு சோகத்தை மறைக்க முயன்றார்.

திமுக பாஜகவோடு கூட்டு வைப்பதும், அதிமுக இடதுசாரிகளோடு கூட்டு வைப்பதும் உறுதியாகிய நிலையில் மம்தா பானர்ஜியோடாவது கூட்டு வைக்கலாமா என்று வைகோ செய்த முயற்சி பலனளிக்கவில்லை. இதனால் மதிமுகவினர் சோர்ந்துப் போயிருக்கிறார்கள். வைகோவுடன் கூட்டணி பேசவந்த புதிய தமிழகம் தலைவர் கிருஷ்ணசாமி மதிமுகவுக்கு மூன்று சீட்டு தான் கொடுக்கமுடியும் என்று கறாராகப் பேசிவருகிறார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

பிச்சையெடுத்தாவது திமுக-பாஜக கூட்டணியை வெற்றிபெற வைப்பேன்! - சு.சாமி சபதம்!

ஒவ்வொரு வாக்களரின் காலில் விழுந்து பிச்சையெடுத்தாவது திமுக-பாஜக கூட்டணியை வெற்றிபெற வைப்பேன். இதற்காக கலைஞர் எனக்கு செய்யவேண்டியது ஒன்றே ஒன்று. மத்தியசென்னையில் சந்திரலேகாவை நிற்கவைத்து வெற்றி பெறவைக்கவேண்டும் என்று சுப்பிரமணிய சாமி கூறினார். மேலும் மன்மோகன்சிங் பத்தாயிரம் கோடி ரூபாய் அளவுக்கு பஞ்சுமிட்டாய் தயாரிப்பதில் ஊழல் செய்திருப்பதாகவும், உலக நீதிமன்றத்தில் அவர் மீதும் சோனியா மீதும் வழக்கு பதிவு செய்திருப்பதாகவும் தெரிவித்தார்.
சுப்பிரமணியசாமி இப்போது புதியதாக ஒரு சீட்டு கேட்டிருப்பதால் அறிவாலய வட்டாரம் அதிர்ச்சி அடைந்திருக்கிறது. ஏற்கனவே ஆர்.எம்.வீரப்பனுக்கு பல ஆண்டுகளாக இதயத்தில் மட்டுமே சீட்டு கொடுத்து அல்வா கொடுத்துக் கொண்டிருப்பதால் ஜெகத்ரட்சகன் உள்ளிட்டோர் அதிமுகவுக்கு தூது விட்டு வருவதாக வரும் செய்திகளால் கருணாநிதி கலங்கிப் போயிருக்கிறார்.

Pulavar - Tamil Kavidai - Anonymous

Yendaroo Mahaanubaavulu, Andariki Vandanamulu

One is losing a big piece of enjoyment in his life if he is not enjoying the intricacies of carnatic Music – Sujatha mentions in his latest katrathum pertrathum.

I am one of those unlucky person. I try to develop my listening to carnatic music but at somepoint of time i do lose out especially telugu kirtanais. But thanks to hundreds and hundreds of tamil kirtanais and pathigams. It save me and also raises my hope of getting a bit of those blisfull moments poeple get into while listening to or performing kutcheris.

I have got some decent collection of tamil kirtanais and my best of it is Oothukaadu Venkatasubbier songs by God’s own Maharajapuram santhanam. I think nobody can sing Thayae yesodha better than him. Also i have pretty decent collection of papanasan Sivan kirtanais ( Kavava is my favourite – singer sudha ragunathan ) and Bharathiyar songs ( Fav: Thikku theriyatha kaatil - Unnikrishnan ).The Icing on the cake is ‘Kurai Ondrum Illai’ Sung by MS Subbulakshmi. Everytime i listen to his song i feel something rolling in my stomach. Powerful song

மணிதன் யார்? எவன் மணிதன் ??

யார் இந்த இளைஞன்? “தமிழை இப்படித் தலைப்பிலேயே கொலை செய்திருக்கின்றான்” என்று தமிழார்வலர்கள் எண்ணலாம். இதோ அதற்கான விளக்கம்: என்னுடைய பெயர் சுப்ரமணி. இன்றைய கணிணி உலகில் அனைவரும் எதை எதையோத் தேடி அலைந்து கொண்டிருக்கின்றனர், அதற்காக பலவற்றை அவர்கள் இழந்திருப்பதை அறியாமல். இதில் மிகவும் முக்கியமானதொரு இழப்பு “மனித நேயம்”.

இப்போது சிறுவர்களிடம் கேட்டால், “நான் மருத்துவராக விரும்புகிறேன் அல்ல்து …” என்று கூறுவார்கள். இன்னும் சில வருடங்கள் கழித்து சிறுவர்களிடம், நீ என்னவாக விரும்புகிறாய் என்று கேட்டால், அவர்கள் “நான் மனிதனாக விரும்புகிறேன்” என்று கூறுமளவுக்கு மனிதர்கள் இப்போது இயந்திர மனிதர்களாக இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். நானும் இதற்கு விதி விலக்கு அல்ல. இப்போதிலிருந்தே நான் மனிதனாக மாற விரும்புகிறேன்… மனிதனாக மாற முயற்சி செய்து கொண்டிருக்கின்றேன், விரைவில் இந்த தலைப்பும், நானும் “மனிதன்” ஆக மாறுவோம்.

முதலில் எழுத்துப் பிழை என்று நினைத்திருந்த நீங்கள் இப்போது இதை கருத்துப் பிழையாக கருதலாம். இப்போது சொல்லுங்கள் இதில் ஏதேனும் பிழை உள்ளதா?

குத்திக் காட்டியது - என் தமிழ் ...!

" This kavithai was written by PALANI (PALANIVEL) "
http://en-kavithai.blogspot.com/2006/06/blog-post.html
Please do see the comments for more information... (by the way thanks Sethukarasi and Palanivel for claiming the same and bringing to notice)

தாத்தாவின் மூக்குக் கண்ணாடி
கைத் தவறி விழும் முன் சொன்னேன்
"Sorry" தாத்தா என்று ...!

தூங்கும் பொழுது கழுத்து வரை
போர்த்தி விடும் கருணை - தூக்கத்திலும்
சொல்வேன் "Thanks" ம்மா என்று ...!

நாளை நண்பனின் பிறந்த நாள் - இன்றே
வாழ்த்து அட்டையில்
எழுதினேன்"Happy Birthday da" என்று ... !

காலையில் நாளிதழ் படிக்கும் போது எதிர் விட்டுக்காரர்
அவர் சொல்லும் முன் - முந்திக்
கொள்வேன்"Good Morning Uncle" என்று ...!

கோயிலில் பத்தாம் வகுப்பு சிநெகிதி
கணவனுடன்அவள் பேசும் முன் - முடித்துக்
கொள்வேன்"Hai" என்று ...!

மாலையில் கடற்க்கரையில் என்னவள் - மணலில்
அவள் விரல் பிடித்தே எழுதுவேன்
"I Love You" என்று ...!

இரவில் ...வீட்டிற்கு செல்லும் வழியில் - காலைகுத்தியது
முள் ...!"Amma" அம்மா என்று அலறினேன் ...
குத்தியது முள்ளில்லை - என்னைகுத்திக் காட்டியது - என் தமிழ் ...!

èí¢íù¢ ¶î¤ - By my favourite poet Bharadhiyaar..

è£ò¤«ô ¹÷¤ð¢ðªîù¢«ù? èí¢í ªð¼ñ£«ù! -- ï¦ èù¤ò¤«ô Þù¤ð¢ðªîù¢«ù? èí¢í ªð¼ñ£«ù! «ï£ò¤«ô ð´ð¢ðªîù¢«ù? èí¢í ªð¼ñ£«ù! -- ï¦ «ï£ù¢ð¤«ô àò¤£¢ð¢ðªîù¢«ù? èí¢í ªð¼ñ£«ù!
è£ø¢ø¤«ô °÷¤£¢ï¢îªîù¢«ù? èí¢í ªð¼ñ£«ù! -- ï¦ èùô¤«ô ²´õªîù¢«ù? èí¢í ªð¼ñ£«ù! «êø¢ø¤«ô °öñ¢ðªôù¢«ù? èí¢í ªð¼ñ£«ù! -- ï¦ î¤è¢è¤«ô ªî÷¤ï¢îªîù¢«ù? èí¢í ªð¼ñ£«ù!
ãø¢ø¤ï¤ù¢¬ùî¢ ªî£¿õªîù¢«ù? èí¢í ªð¼ñ£«ù! -- ï¦ â÷¤ò£¢ îñ¢¬ñè¢ è£ð¢ðªîù¢«ù? èí¢í ªð¼ñ£«ù! «ð£ø¢ø¤«ù£¬óè¢ è£ð¢ðªîù¢«ù? èí¢í ªð¼ñ£«ù! -- ï¦ ªð£ò¢ò£¢ îñ¢¬ñ ñ£ò¢ð¢ðªîù¢«ù? èí¢í ªð¼ñ£«ù!	3
«ð£ø¢ø¤! «ð£ø¢ø¤! «ð£ø¢ø¤! «ð£ø¢ø¤! èí¢í ªð¼ñ£«ù! -- ï¦ ªð£ù¢ù® «ð£ø¢ø¤ ï¤ù¢«øù¢, èí¢í ªð¼ñ£«ù!